The Swinging Blue Jeans – Blue Jeans A’ Swinging

The Swinging Blue Jeans – Blue Jeans A’ Swinging

Wielka Brytania

 


 

Pierwsze brytyjskie wydanie LP – His Master’s Voice CLP 1802 (mono), CSD 1570 (stereo), listopad 1964.

Najwyższa pozycja na brytyjskiej liście przebojów – numer ?.

 

 

Okładka pierwszego brytyjskiego wydania LP (mono)

OCENA 9/10

 


 

Lista utworów:

 

Strona A

  1. Ol’Man Mose
  2. Save The Last Dance For Me
  3. That’s The Way It Goes
  4. Around And Around
  5. It’s All Over Now
  6. Long Tall Sally

 

Strona B

  1. Lawdy Miss Clawdy
  2. Some Sweet Day
  3. It’s So Right
  4. Don’t It Make You Feel Good
  5. All I Want Is You
  6. Tutti Frutti

 


 

Skład:

 

Ray Ennis- guitar, lead vocals
Ralph Ellis – guitar, vocals
Les Braid – bass guitar, keyboards, vocals
Norman Kuhlke – drums

 

Nagrano: 1964

 

Produkcja – Walter J. Ridley
Realizacja nagrań – ?

 


 

To bardzo Beatlesowska płyta. Na jej zawartość składają się głównie standardy rock’n’rollowe, wykonywane przez większość ówczesnych zespołów młodzieżowych. O ile jednak kompozycje takie jak np. Around And Around Chucka Berry’ego w wersji The Rolling Stones, czy The Animals miały charakter jednoznacznie rhythm’n’bluesowy, tutaj możemy posłuchać ich w ujęciu beatowym, co nadaje im lżejszy i pogodniejszy charakter. Do najmocniejszych punktów płyty należą niewątpliwie: otwierający ją Ol’ Man Mose, wspomniany wcześniej Around And Around, skomponowany przez członków zespołu It’s So Right oraz dwa przeboje z repertuaru Little Richarda, Long Tall Sally i Tutti Frutti. Wszystkie wymienione wyżej utwory zostały wykonane w wyjątkowo żywiołowy i porywający sposób, zaś niepowtarzalnego charakteru nadała im wspaniała barwa głosu (trochę chrypki, trochę melodyjności) lidera The Swinging Blue Jeans – Raya Ennisa. Obok dynamicznych kompozycji na płycie znalazło się też kilka spokojniejszych utworów (All I Want Is You, Save The Last Dance For Me), w tym dwie piosenki napisane przez Hanka Marvina i Bruce’a Welch’a z zespołu The Shadows (That’s The Way It Goes i Don’t It Make You Feel Good). Wielką zaletą całego longplaya jest fakt, iż pomimo niewątpliwej fascynacji muzyką Beatlesów członkom zespołu udało się jednak zachować własną tożsamość artystyczną. Warto dodać, iż album Blue Jeans A’ Swinging został nagrany podczas dwóch sesji trwających jedynie pięć godzin, co w obecnych czasach, kiedy produkcja płyty zajmuje nieraz nawet kilka lat, wydaje się rzeczą wręcz nieprawdopodobną. Dziś powszechnie uważa się, iż The Swinging Blue Jeans to zespół kilku przebojów (Hippy Hippy Shake, Good Golly Miss Molly, You’re No Good). Warto więc sięgnąć po debiutancki album kwartetu, aby przekonać się, jak krzywdząca jest to opinia.

Materiał wizualny dokumentujący najwcześniejszy okres działalności zespołu jest nader ubogi, ale ten fragment jest naprawdę wart obejrzenia.